-
1 średni
Ⅰ adj. 1. (środkowy) [wzrost] average, medium; [syn, córka] middle; [porcja, rozmiar] medium- średniej wielkości of average a. medium size- średniej wielkości miasto/przedsiębiorstwo an average-sized town/company- jabłko/pomidor średniej wielkości a medium-sized apple/tomato- w średnim wieku middle-aged2. (niewybijający się) [inteligencja, student] average 3. (przeciętny) [głębokość, wysokość, długość] average, mean- średnia pensja average earnings, the average wage- średnia emerytura the average pension4. pot. (nieszczególny) run-of-the-mill, unremarkable 5. Szkol. (ponadpodstawowy) [szkoła] secondary GB, high US- średnie wykształcenie secondary educationⅡ średnia f sgt (przeciętna) average, mean; Mat. mean spec.- średnia zarobków/temperatury average earnings/the average a. mean temperature- obliczyć średnią ocen w klasie to calculate the average mark a. grade in a class- średnia arytmetyczna Mat. arithmetic mean- średnia geometryczna Mat. geometric mean- średnia harmoniczna Mat. harmonic mean* * *adj( przeciętny) average; ( rozmiar) mediumśredniego wzrostu — of medium lub average height
szkoła średnia — secondary (BRIT) lub high (US) school
* * *a.1. ( między dużym a małym) average; ( rozmiar) medium; średnie wykształcenie secondary education; klasa średnia the middle class; szkoła średnia US high school; Br. secondary school; fale średnie radio medium wave; waga średnia sport middleweight; biegi średnie sport middle distance races; Wieki Średnie l. Średniowiecze hist. the Middle Ages; w średnim wieku middle-aged.2. (= nienadzwyczajny) mediocre, ordinary; uczony średniej miary mediocre scholar; to raczej średnia przyjemność pot. you wouldn't call it a pleasure.3. (= przeciętny) average.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > średni
См. также в других словарях:
średni — 1. «znajdujący się pośrodku między małym a dużym; pośredni pod względem miary, objętości, ilości, siły, wielkości itp.» Średni wzrost. Średnia fortuna. Średnie tempo. Średnie pokolenie. Była średnią w rodzeństwie. ∆ fiz. rad. Fale średnie «fale… … Słownik języka polskiego
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
bieg — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. u {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybkie posuwanie się do przodu na nogach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przyspieszył bieg, żeby zdążyć do autobusu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
